1 . روش قلبی : روش قلبی یعنی اینکه هنگامی شخصی ارتکاب منکر و یا ترک معروفی را مشاهده می نماید ، انزجار قلبی و نفرت درونی خود را به نحوی در چهره ی خود نمایان سازد و با این روش به طور غیر مستقیم با شخص تارک معروف و یا عامل به منکر برخورد نماید . شاید با این روش شخص را از عمل خود باز دارد . به عنوان مثال چشم خود را بسته و یا روی خود را از او بگرداند و یا چهره ی خود را عبوس و ناراحت نشان دهد و یا با او قهر نماید و سنگین و سرد برخورد کند . البته گاهی این مراحل و شیوه ها باید به گونه ای باشد که طرف مقابل پی به علت این موضع گیری ببرد و جهت آن را دریابد . در همین رابطه امیرالمومنان ( ع ) می فرمایند « ادنی الانکاران تلقی اهل المعاصی بوجوه مکفره » « پائین ترین درجه ی نهی از منکر این است که با گنهکاران با چهره ی گرفته و خشم آلود برخورد شود . »
2 . روش گفتاری یا بیانی : در این شیوه ، امر به معروف و نهی از منکر کننده با منطق و استدلالی متین و با بیانی رسا و مناسب و متناسب با قوه ی درک و فهم و سطح علمی طرف مقابل و با حالت شفقت و دلسوزی ، در ذهنیت احساس او راه پیدا می کند و در دو حوزه ی معرفت و احساس مخاطب خود ، تاثیر گذار می شود و او را متوجه خطا و لغزش می نماید .
نکته ای که در اینجا حائز اهمیت فراوان است اینکه ، روش ها و مراحل گوناگون امر به معروف و نهی از منکر باید با حالت رافت و دلسوزی نسبت به مخاطب صورت بپذیرد تا اعتماد او نسبت به دلسوزی گوینده جلب شود و موضع گیری خصمانه ننماید و زمینه برای پذیرفتن او فراهم شود . البته در سطح اوامر و نواهی با مراحل تشویق و موعظه و نصیحت آغاز می شود و تا تذکر و مذمت و تهدید هم کشیده می شود . همه ی اینها باید با استفاده از موازین فقهی و در جایگاه متناسب و موثر خود صورت پذیرد .
3 . استفاده از زور و قدرت : که این مرحله در زمان حکومت اسلامی باید از مجاری قانونی و مطابق ضوابط و مقررات مصوبه در چارچوب سیاست جنایی حکومت صورت پذیرد .
در این روش، نهادها و سازمان های مسئول این امر مشخص می شوند و شیوه های اجرایی نیز تعیین می شود.
